Vernieuwingsblog Universiteitsmuseum

Het is 7 meter lang, het is meegebracht van een expeditie, onderzoekers halen er heel veel informatie uit en het komt in het nieuwe UMU te liggen. Rara, wat is dat?
Het gaat hier over een boorkern en in ons nieuwe museum komt een replica te liggen in de zaal “Grondig speuren”. Wat is een boorkern precies? Welke informatie kunnen we eruit aflezen? En hoe maak je zo’n replica? Allemaal vragen die gelukkig beantwoord konden worden door Lucas en Sindy. Lucas Lourens is wetenschapper aan de Universiteit Utrecht en Sindy Buissink heeft de replica in het museum gemaakt. Het UMU ging bij ze langs om ze het hemd van het lijf te vragen.
Kijk hier voor het interview met Lucas en op hier voor het interview met Sindy.

Vijf apen, twee dolfijnen en het skelet van een zeekoe: de eerste collectiestukken zijn deze week in het nieuwe museum geplaatst. In de zaal Kijk, wij dieren! worden de kasten en wanden gevuld met collectie.

Voor het verhuizen van de museumstukken van het depot naar het museum zijn alle objecten op maat verpakt en klaar gemaakt voor vervoer. Vervolgens worden ze vakkundig geplaatst in vitrines en vast gemaakt met bevestigingsstukken die op maat gemaakt zijn.

Afgelopen week kwam er een pakketje binnen voor onze nieuwe zaal “Grondig speuren”. In deze tentoonstelling leer jij van alles over fossielen maar ook hoe deze fossielen ons iets kunnen vertellen over het verleden. Maar wat zat er in het pakketje?

Ben jij benieuwd waar wij deze replica’s voor nodig hebben? Ze zijn nodig voor het onderzoek dat jij zelf mag gaan doen in de zaal “Grondig speuren”. Wat dat onderzoek precies inhoudt, ontdek jij wanneer het UMU open gaat!

Er kwam een fotograaf langs in het depot om verschillende 3D foto’s te maken van collectiestukken. Van ieder object maakt hij 50 tot 100 foto’s, deze voegt hij samen om er een 3D beeld van te kunnen maken. Deze beelden gaan jullie zien in de zaal “Experimenteren”.

In de Oude Hortus is er een kikkertuin aangelegd! Naast de Oranjerie verblijven nu allerlei kikkers en padden zodat ze een veilig plekje hebben.

De tuinvrijwilligers hebben tijdens hun werk allerlei kikkers en padden verplaatst naar deze kikkertuin. Op dit moment zijn er veel kleine vroedmeesterpadjes aanwezig in de tuin, ze kunnen maximaal vier centimeter groot worden. Het verschil met een normale pad kun je heel goed zien door naar de ogen te kijken. De pupil is namelijk verticaal en bij andere padden horizontaal. Een ander verschil is dat het mannetje de eitjes draagt voor een periode van drie tot zeven weken en ze pas daarna in het water deponeert. Daarmee is het de enige kikkersoort die niet meteen de eitjes in het water legt. Heel slim om prooidieren in het water te ontwijken.

Nu maar hopen dat de reiger de kikkertuin niet vindt!

Eindelijk is het zover, het museum komt tot leven. Hier kijken we al een hele tijd naar uit. Het zit in je gedachten, je kunt het je helemaal voorstellen maar je kunt het nog niet in de realiteit namaken. Dat is nu verleden tijd. De eerste materialen komen het museum binnen zodat we kunnen gaan beginnen aan de opbouw van de zalen van het nieuwe UMU. Wij nemen jullie mee in dit proces zodat ook jullie het museum tot leven zien komen!